Υποχρεωτική η Πιστοποίηση Ανελκυστήρων
Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση ΚΥΑ 28425/ΦΕΚ 2604/Β/2008 είναι υποχρεωτικοί οι αρχικοί και οι περιοδικοί έλεγχοι των ανελκυστήρων και η έκδοση Πιστοποιητικού από Διαπιστευμένο Φορέα Ελέγχου για την εξακρίβωση της ασφαλούς λειτουργίας τους.
Ο έλεγχος / πιστοποίηση αφορά σε όλους τους ανελκυστήρες νέους και παλιούς, εγκατεστημένους σε μονοκατοικίες, πολυκατοικίες, επαγγελματικούς χώρους και χώρους χρήσης από ευρύ κοινό.
Οι περιοδικοί έλεγχοι δεν είναι απλώς μια τυπική νομική υποχρέωση, αλλά μια ουσιαστική εξέταση όλων των ασφαλιστικών διατάξεων των ανελκυστήρων για την προστασία των επιβατών και του συντηρητή και δεν πρέπει να συγχέονται με την τακτική συντήρηση. Σημειώνεται ότι οι περιοδικοί έλεγχοι γίνονται ανά καθορισμένα διαστήματα (ανά έτος για τα δημόσια κτήρια, έως 6 έτη για τις πολυκατοικίες).
Όσον αφορά στους παλιούς ανελκυστήρες, (εγκατεστημένους πριν το 2000), που δεν έχουν πιστοποιητικό από Φορέα ελέχγου, απαιτούνται ορισμένες εργασίες εκσυγχρονισμού, ώστε το επίπεδο ασφάλειας τους να πλησιάσει αυτό των νέων ανελκυστήρων.
Η TÜV HELLAS (TÜV NORD) ηγείται εδώ και 30 χρόνια στην Ελληνική Αγορά και είναι Διαπιστευμένος Οργανισμός από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης (Ε.ΣΥ.Δ.), διαθέτοντας σημαντική τεχνογνωσία και εμπειρία, ενώ έχει πιστοποιήσει περισσότερους από 40.000 ανελκυστήρες σε όλη την Ελλάδα.
Εκτός των ελέγχων ανελκυστήρων, η TÜV HELLAS (TÜV NORD) είναι διαπιστευμένος Οργανισμός για τον αρχικό και περιοδικό έλεγχο των ανυψωτικών μηχανημάτων ( όπως οικοδομικοί γερανοί, γερανοί σε φορτηγό, γερανογέφυρες, γερανοί λιμένος, περονοφόρα, καλαθοφόρα, αντλίες σκυροδέματος, ανυψωτικοί μηχανισμοί αυτοκινήτων κτλ), σύμφωνα με την ΥΑ 15085/593/ΦΕΚ 1186/Β/2003.
Με σκοπό την Πανελλαδική κάλυψη των ελέγχων, εκτός από τα γραφεία μας σε Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην Κρήτη, έχουμε αναπτύξει και δίκτυο Επιθεωρητών σε όλες τις μεγάλες πόλεις της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας.
- Δημοσιεύτηκε στην Κατηγορία Πιστοποιήσεις
KΑΝΟΝΙΣΜΟΣ BOUTIQUE HOTELS
- Δημοσιεύτηκε στην Κατηγορία Ξενοδοχείο
HACCP & HARPC Εξηγώντας τις Διαφορές
Υπάρχει μερική σύγχυση μεταξύ του συστήματος HACCP ( Ανάλυση επικινδυνότητας των κρίσιμων σημείων ελέγχου ) και του πιο πρόσφατου σχεδίου ασφάλειας των τροφίμων HARPC ( ανάλυση επικινδυνότητας και προληπτικοί έλεγχοι προερχόμενοι από ανάλυση κινδύνου. Τόσο το HACCP όσο και το HARPC έχουν συζητηθεί αμοιβαία ,μολονότι λανθασμένα, σε κύκλους επεξεργασίας τροφίμων. Η αλήθεια είναι ότι αν ζητούσατε από τους περισσότερους επαγγελματίες στον τομέα επεξεργασίας των τροφίμων ,να σας εξηγήσουν τις μεταξύ τους διαφορές, η απάντηση δεν θα ήταν τόσο εύκολη.
Το HACCP είναι ένα παγκόσμιο πρότυπο που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 50 και στις αρχές της δεκαετίας του 60 από μια ομάδα μηχανικών και επιστημόνων τριών διαφορετικών διακεκριμένων οργανισμών. Η Pillsbury, τα Army’s Natick Research Labs, και η NASA, ένωσαν τις δυνάμεις τους για την ανάπτυξη και υιοθέτηση ενός παγκόσμιου προτύπου για την ασφάλεια των τροφίμων εναρμονισμένου με ,αλλά και ως τμήμα του Codex Alimentarius. Ο Codex commission ιδρύθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) το 1963. Το HACCP αρχικά αναπτύχθηκε ως μια μέθοδος για την ενσωμάτωση της ποιότητας και της ασφάλειας του τροφίμου, ειδικά για το επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα αν και έχει εξελιχθεί σημαντικά από εκείνο το χρονικό σημείο. Η εξέλιξη του συστήματος HACCP ήταν συνεχής, καταλήγοντας σε ένα αποδοτικό και αποτελεσματικό , περιεκτικό σύστημα διαχείρισης ασφάλειας τροφίμων (FSMS). Η Pilsbury παρουσίασε δημοσίως την έννοια του συστήματος HACCP στο Διεθνές Συνέδριο Προστασίας των Τροφίμων το 1971, αμοιβαία υποστηριζόμενη από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και την American Public Health Association (APHA). Το 1974 ο FDA ενσωμάτωσε τις έννοιές του στους κανονισμούς για τα χαμηλής οξύτητας και οξυνισμένα τρόφιμα. Έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980, η McDonald’s άρχισε να απαιτεί από όλους τους προμηθευτές της να συμμορφώνονται με το σύστημα HACCP , προκειμένου να διασφαλίζουν την ασφάλεια των τροφίμων που σερβίρονταν στα εστιατόριά της. Ωθούμενες περισσότερο από την αγορά και όχι από την νομοθεσία ή τον κανονισμό, άλλες μεγάλες εταιρίες ακολούθησαν και το σύστημα HACCP μετατράπηκε στο πρότυπο για την μέτρηση της ποιότητας του τροφίμου.
Το 1989 η National Advisory Committee on Microbiological Criteria for Foods (NACMCF), εξέδωσε το πρώτο επίσημο εγχειρίδιο για το HACCP, προτυποποιώντας και εισάγοντας τις 7 αρχές του συστήματος HACCP : (1) ανάλυση κινδύνων, (2) Αναγνώριση των Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου, (3) Εγκατάσταση των Κρίσιμων Ορίων , (4) Διαδικασία παρακολούθησης των Κ.Σ.Ε. (5)διορθωτικές ενέργειες (6) Αρχεία παρακολούθησης, και (7) Εγκατάσταση παρακολούθησης. Τα υπόλοιπα όπως λέγεται είναι ιστορία.
Εξελισόμενο , το σύστημα HARCP, δεν είναι ένα παγκόσμιο πρότυπο, αλλά ένα αμερικανικό αναβαθμισμένο πρότυπο, ενσωματωμένο μέσα στο Food Safety Modernization Act (FSMA) της 4ης Ιουλίου 2012. Ενώ το σύστημα HACCP έχει εφαρμογή γενικά για τα χαμηλής οξύτητας κονσερβοποιημένα τρόφιμα, χυμούς και μεταποιητές θαλασσινών, το σύστημα HARCP έχει εφαρμογή σχεδόν σε όλες τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας τροφίμων. Οι μόνες εγκαταστάσεις επεξεργασίας τροφίμων που δεν είναι υποχρεωμένες να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του συστήματος HARCP είναι αυτές που υπόκεινται στα Πρότυπα της ασφάλειας παραγωγής, αυτές που διέπονται ήδη από το σύστημα HACCP, και εκείνες οι εγκαταστάσεις που πληρούν τους κανονισμούς όπως δίνονται από τις Ορθές Βιομηχανικές Πρακτικές (GMP) για τα διατροφικά συμπληρώματα. Μικρές και πολύ μικρές οντότητες επιχειρήσεων όπως ορίζονται από τον FDA επίσης εξαιρούνται.
To σύστημα HARPC επιτάσσει ότι οι εγκαταστάσεις θα πρέπει να:
- Διεξάγουν μια λεπτομερή ανάλυση κινδύνων για όλες τις διαδικασίες επεξεργασίας τροφίμων.
- Αναπτύσσουν και υλοποιούν ελέγχους πρόληψης , και κατόπιν καταγράφουν την αποτελεσματικότητα των ελέγχων.
- Παρέχουν γραπτώς ένα λεπτομερές πλάνο, που περιγράφει το πώς οι κίνδυνοι θα τεθούν υπό έλεγχο, οι προληπτικοί έλεγχοι θα τεθούν σε εφαρμογή και ένα πρόγραμμα και μεθοδολογία για την παρακολούθηση –καταγραφή της αποδοτικότητας των ελέγχων.
- Τεκμηριώνουν την αποτελεσματικότητα των ελέγχων, επίσης να διατηρούν γραπτά αρχεία των διαδικασιών τεκμηρίωσης
- Επαναναλύουν το πλάνο HARCP τουλάχιστον κάθε τρία χρόνια, και πιο συχνά εφόσον νέες γραμμές παραγωγής έχουν προστεθεί, εξοπλισμός έχει αλλάξει ή αναβαθμιστεί, και/ή όποτε άλλες αλλαγές απαιτούν μια νέα ανάλυση.
Τέλος, σε αντίθεση με το σύστημα HACCP, το σύστημα HARPC περιλαμβάνει σχεδιασμό των δυνητικών τρομοκρατικών ενεργειών και / ή σκόπιμη νωθεία και απάτη τροφίμων. Το πλάνο ασφάλειας του τροφίμου στο σύστημα HARPC μιας εγκατάστασης, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει διαδικασίες επιπλέον ασφάλειας, όπως την πρόσβαση και έλεγχο των επισκεπτών. Για να το θέσουμε πιο απλά εάν έχετε ένα αποτελεσματικό σύστημα HARPC σε ισχύ, είστε επίσης σε συμμόρφωση με τις επιταγές του συστήματος HACCP . Εάν ωστόσο άμεσα λειτουργείτε κάτω από τις κατευθ΄θνσεις και οδηγίες του ΗACCP, είναι στην δική σας αρμοδιότητα να προσδιορίσετε εάν θα πρέπει να συμμορφώνεστε με τις επιταγές του HARPC κάτω από τον FSMA.
Διαχειριστική επάρκεια των δήμων για ένταξη έργων στο ΕΣΠΑ 2014-2020
Η διαχειριστική επάρκεια αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για να εντάξει κάποιος δήμος έργα του, ως τελικός δικαιούχος, στο νέο ΕΣΠΑ. Από αυτή την άποψη είναι πολύ σημαντικό οι δήμοι να προετοιμαστούν. Προετοιμασία δεν σημαίνει μόνο συμπλήρωση του φακέλου, αλλά και αυτοαξιολόγηση, ώστε να εντοπιστούν έγκαιρα τα σημεία που επιδέχονται βελτίωσης.
Το κείμενο που ακολουθεί στηρίχθηκε στα επίσημα έγγραφα και προσπαθεί, αφενός μεν να απλοποιήσει τις πολύπλοκες διαδικασίες και όρους, αφετέρου να δώσει απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα για την πρωτοβάθμια ΤΑ όπως:
Ποιές είναι οι διαφορές με το ΕΣΠΑ 2007-2014;
Τί θα γίνει με τη διαχειριστική επάρκεια έργων που θα περάσουν ως «γέφυρες» στο ΕΣΠΑ 2014-2020;
Πώς μπορεί να προετοιμαστεί και τί πρέπει να προσέξει ένας δήμος;
Τέλος, τί μπορούν να κάνουν οι μικροί δήμοι με εγνωσμένα προβλήματα στην τεχνική, διοικητική και επιστημονική τους υποστήριξη;
Συγκλίσεις και αποκλίσεις με το τρέχον ΕΣΠΑ
Οι προϋποθέσεις της εξασφάλισης διαχειριστικής ικανότητας των δυνητικών δικαιούχων για την Προγραμματική Περίοδο (ΠΠ) 2014-2020 παρουσιάζουν πολλά κοινά σημεία με τις αντίστοιχες της περιόδου 2007-2013. Ως εκ τούτου, οι δήμοι θα πρέπει να αξιοποιήσουν την τεκμηρίωση της ΠΠ 2007-2013, και την υπάρχουσα εμπειρία, προκειμένου να μειωθεί ο διοικητικός τους φόρτος.
Η διασφάλιση της διαχειριστικής ικανότητας των δικαιούχων, κατά την περίοδο 2014-2020 αποτελεί κανονιστική υποχρέωση. Σύμφωνα με τον Κανονισμό Κοινών Διατάξεων, η αρμόδια αρχή διαχείρισης εξασφαλίζει ότι ο δικαιούχος διαθέτει τη διοικητική, χρηματοοικονομική και επιχειρησιακή ικανότητα να τηρήσει τους όρους πριν από την έγκριση της πράξης.
Δεν απαιτείται ο δήμος να έχει ήδη αποκτήσει έγγραφο ή πιστοποιητικό διαχειριστικής επάρκειας πριν την υποβολή αίτησης χρηματοδότησης, (όπως ίσχυε κατά την ΠΠ 2007 – 2013).
Μία επίσης σημαντική διαφοροποίηση των κατευθύνσεων, ως προς την ικανότητα των δικαιούχων, είναι ότι δεν προβλέπεται η σύναψη ειδικής Προγραμματικής Σύμβασης, όπως προβλεπόταν, η οποία είχε ως προϋπόθεση ο «αδύναμος» δικαιούχος να μπορεί να συμβληθεί με άλλον «διαχειριστικά επαρκή δικαιούχο», μόνο όταν δεν «επιβεβαιώνεται η διαχειριστική του επάρκεια».
Επακόλουθα, ο κύριος του έργου μπορεί, για τον ίδιο τύπο πράξεων, να λειτουργήσει σε μια πράξη ως δικαιούχος ο ίδιος, χρησιμοποιώντας το υφιστάμενο δυναμικό του, ενώ σε άλλη πράξη, με κατάλληλη τεκμηρίωση, να μεταβιβάσει την αρμοδιότητα υλοποίησης σε άλλο ικανό δικαιούχο, μέσω Προγραμματικής Σύμβασης ή/και να ενισχυθεί ως προς την επιχειρησιακή του ικανότητα.
Στην ΠΠ 2014 – 2020 ένας «αδύναμος» δικαιούχος μπορεί να μεταβιβάσει την αρμοδιότητα εκτέλεσης συγκεκριμένης πράξης σε άλλο δικαιούχο, (υποκατάσταση ως δικαιούχος), με Προγραμματικές Συμβάσεις, που προβλέπονται ήδη στην υφιστάμενη νομοθεσία.
Μέρος ή και το σύνολο των κριτηρίων εκτίμησης της διοικητικής, χρηματοοικονομικής και επιχειρησιακής ικανότητας του δικαιούχου μπορεί να καλυφθεί και μέσω σχετικής πιστοποίησης από τρίτους φορείς.
Ως ελάχιστο αποδεκτό κατώφλι για θετική αξιολόγηση θεωρείται η μη ταυτόχρονη συμμετοχή του κύριου επιβλέποντα σε πάνω από 2 έργα, προϋπολογισμού άνω των ορίων των Κοινοτικών Οδηγιών ή πάνω από 3 έργα συνολικά, περιλαμβανομένου πιθανά και ενός άνω των ορίων (περιλαμβάνονται όλα τα υποέργα που προβλέπεται να επιβλέπει ταυτόχρονα κάθε επιβλέπων).
Τι γίνεται με τη διαχειριστική επάρκεια με τα έργα «γέφυρες»;
Τα έργα «γέφυρες» ονομάζονται πλέον τμηματοποιημένες (phasing) πράξεις. Για τις τμηματοποιημένες πράξεις μεταξύ των Προγραμματικών Περιόδων 2007-2013 και 2014-2020, η διαδικασία αξιολόγησης της διαχειριστικής ικανότητας θα είναι διαφορετική από αυτή του ΕΣΠΑ 2014-2020, δεδομένου ότι οι πράξεις αυτές ήδη υλοποιούνται. Η διαχειριστική ικανότητα αξιολογείται με βάση τρεις άξονες:
1. Διοικητική επάρκεια
Εφόσον η πράξη υλοποιείται, θεωρείται ότι ο δικαιούχος έχει επάρκεια τόσο οργανωτικής δομής/εμπλεκομένων υπηρεσιών, όσο και διαδικασιών διαχείρισης και υλοποίησης έργων. Επομένως, κατά την ένταξη της πράξη σε ΕΠ της ΠΠ 2014-2020, δεν θα είναι απαραίτητο ο δικαιούχος να υποβάλλει το σύνολο της απαιτούμενης τεκμηρίωσης για την διοικητική επάρκεια.
Όμως, η επικαιροποίηση των στοιχείων της διοικητικής επάρκειας θα πρέπει όχι μόνο να γίνει, αλλά και να ολοκληρωθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία ένταξης της τμηματοποιημένης πράξης, όπως θα καθοριστεί στους όρους της Απόφασης Ένταξης. Η προθεσμία αυτή προτείνεται να μην ξεπερνά τους 6 μήνες από την απόφαση ένταξης.
Κρίνεται παρόλα αυτά απαραίτητο, κατά την αξιολόγηση της πράξης, η ΔΑ/ΕΦ να ελέγξει εάν η οργανωτική δομή και οι υφιστάμενες διαδικασίες του δικαιούχου δήμου καλύπτουν τις απαιτήσεις υλοποίησης όλων των υποέργων που δεν έχουν ακόμη συμβασιοποιηθεί.
2. Επιχειρησιακή ικανότητα
Εφόσον η πράξη υλοποιείται, σύμφωνα με την τελευταία εν ισχύ απόφαση ένταξης, θεωρείται ότι ο φορέας καλύπτει το κριτήριο της επιχειρησιακής ικανότητας.
3. Χρηματοοικονομική επάρκεια
Εξετάζεται μόνο στις περιπτώσεις όπου αποδεικνύεται, κατά την αξιολόγηση της β φάσης, ότι ο δικαιούχος πρέπει να καταβάλει ίδιους πόρους.
Τι πρέπει να προσέξουν οι δήμοι
Ο δυνητικός δικαιούχος θα κληθεί, να τεκμηριώσει :
Α. Τη διοικητική,
Β. Την επιχειρησιακή και
Γ. Τη χρηματοοικονομική του ικανότητα, για την υλοποίηση της συγκεκριμένης πράξης, για την οποία υποβάλλει αίτηση.
A. Διοικητική Ικανότητα
Η διοικητική ικανότητα αξιολογείται με βάση τα παρακάτω κριτήρια:
Α.Ι. Επάρκεια της οργανωτικής δομής ή / και των εμπλεκόμενων υπηρεσιών που θα συμμετέχουν στην υλοποίηση της προτεινόμενης πράξης
Η απαίτηση κάλυψης του υποκριτηρίου αυτού αφορά στην ελάχιστη αναγκαία για την υλοποίηση της πράξης υφιστάμενη υπηρεσιακή οργάνωση του δικαιούχου δήμου, καθώς και στην ύπαρξη των αναγκαίων αρμοδίων οργάνων, από την εφαρμοζόμενη νομοθεσία, για την υλοποίηση της πράξης.
Ανάλογα με τη φύση της προτεινόμενης πράξης, θα πρέπει να έχουν προσδιορισθεί οι υπηρεσίες και τα αρμόδια όργανα που είναι υπεύθυνα για την υλοποίηση των ακόλουθων σταδίων – ενεργειών του κύκλου ζωής μίας προτεινόμενης πράξης:
(i) Προετοιμασία/ωρίμανση πράξεων/υποέργων. Το στάδιο περιλαμβάνει ενδεικτικά το σχεδιασμό και τον προγραμματισμό των διαδικασιών ωρίμανσης, προκειμένου μια πράξη (τα υποέργα της) να είναι έτοιμη είτε για δημοπράτηση, είτε για υλοποίηση με ίδια μέσα. Για τα τεχνικά έργα περιλαμβάνει και τα τμήματα/υπηρεσίες για τις αναγκαίες ενέργειες απόκτησης γης (π.χ. απαλλοτριώσεις).
(ii) Διενέργεια διαγωνισμού, ανάθεση σύμβασης για τις περιπτώσεις δημόσιων συμβάσεων, (ή διαδικασία επιλογής ωφελουμένων όπου απαιτείται) ή απόφαση υλοποίησης με ίδια μέσα (αυτεπιστασία).
(iii) Επίβλεψη παρακολούθηση και πιστοποίηση φυσικού αντικειμένου υποέργων της πράξης.
(iv) Οικονομική διαχείριση πράξης και πληρωμές.
(v) Νομική υποστήριξη (προαιρετικά)
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στις οργανωτικές μονάδες του δικαιούχου δήμου, που είναι υπεύθυνες για τις διάφορες ενέργειες υλοποίησης της προτεινόμενης πράξης, στον αριθμό των στελεχών ανά μονάδα και στις κύριες, σχετικές με την πράξη, ειδικότητες του στελεχιακού δυναμικού που απασχολούνται στις εμπλεκόμενες μονάδες, στις κύριες αρμοδιότητές τους, στις λοιπές εσωτερικές ή / και εξωτερικές υπηρεσίες / τμήματα που εμπλέκονται και στο ρόλο τους στην υλοποίηση της πράξης και των υποέργων της, καθώς και στον τρόπο συντονισμού τους.
Προκειμένου ο δικαιούχος να αξιολογηθεί θετικά ως προς το υποκριτήριο αυτό, πρέπει να υποβάλει σε ηλεκτρονική μορφή φάκελο με τα ακόλουθα περιεχόμενα:
Ø Συστατική πράξη
Για τους Δήμους και τις Περιφέρειες το άρθρο 1 ή 3 αντίστοιχα του Ν. 3852/2010 (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ).
Ø Οργανισμός/Κανονισμός του φορέα
Για τους Δήμους ή τις Περιφέρειες και τα ΝΠΔΔ, ο ισχύων Οργανισμός (εσωτερικών υπηρεσιών), όπως είναι δημοσιευμένος σε ΦΕΚ.
Ø Τεκμηρίωση της συγκρότησης των κρίσιμων υπηρεσιών του, (π.χ. τεχνική ή/και οικονομική υπηρεσία) για την υλοποίηση της πράξης
Για τους Δήμους και τις Περιφέρειες, τα ΝΠΔΔ και τις ΑΕ του δημοσίου, ορισμός προϊσταμένου οικονομικής υπηρεσίας ή/και τεχνικής υπηρεσίας για πράξεις με τεχνικό περιεχόμενο.
Ø Τεκμηρίωση για το/α αρμόδιο/α όργανα που είναι επιφορτισμένο/α για τη λήψη αποφάσεων.
Ø Τεκμηρίωση της τρέχουσας στελέχωσης ανά εμπλεκόμενη υπηρεσιακή μονάδα.
Ø Τεκμηρίωση για την ύπαρξη των αποφαινομένων ή γνωμοδοτούντων οργάνων για την ανάθεση και επίβλεψη τεχνικών έργων και μελετών, όπου απαιτείται.
Α. ΙΙ. Εφαρμογή διαδικασιών διαχείρισης και υλοποίησης έργων.
Ο δικαιούχος υποβάλλει:
Την αποτύπωση των διαδικασιών που έχει θεσπίσει/εφαρμόζει για τη διοίκηση και διαχείριση του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου της πράξης.v
Την περιγραφή διαδικασιών που εφαρμόζονται και την απόφαση κατάλληλου διοικητικού οργάνου που τις θέτει σε εφαρμογή.v
Την τεκμηρίωση, που μπορεί να γίνει είτε με την υποβολή εγχειριδίου διαδικασιών για την υλοποίηση της πράξης (ή των πράξεων), είτε με συνοπτική περιγραφή τους, με κατάλληλες παραπομπές στην εφαρμοζόμενη νομοθεσία.v
Ενδεικτικά το περιεχόμενο του εγχειριδίου ή της συνοπτικής περιγραφής των διαδικασιών περιέχει:
− διαδικασίες δημοπράτησης και ανάθεσης συμβάσεων και το αναλυτικό θεσμικό πλαίσιο το οποίο τη διέπει ή σύμφωνα με το οποίο πραγματοποιείται η ανάθεση δημόσιας σύμβασης. Στην εν λόγω διαδικασία πρέπει να αποτυπώνεται, όπου βρίσκει εφαρμογή, και η χρήση του ΕΣΗΔΗΣ.
− διαδικασίες παρακολούθησης πράξεων που υλοποιούνται με ίδια μέσα (εφόσον απαιτείται).
− διαδικασίες παρακολούθησης φυσικού και οικονομικού αντικειμένου συμβάσεων.
− διαδικασίες πληρωμής φυσικού αντικειμένου.
− τρόπο λήψης αποφάσεων και συντονισμού της υλοποίησης του έργου (εφόσον απαιτείται).
− τρόπο διαχείρισης κινδύνων / λήψης διορθωτικών μέτρων (εφόσον απαιτείται).
− χρήση πληροφοριακών συστημάτων διαχείρισης και παρακολούθησης
Εάν ο φορέας έχει ήδη ετοιμάσει σχετικό εγχειρίδιο για την απόδειξη της διαχειριστικής του επάρκειας κατά την περίοδο 2007 – 2013, μπορεί να επικαιροποιήσει το εγχειρίδιο αυτό, με βάση τις αλλαγές της νομοθεσίας, και να λάβει απόφαση του αρμόδιου οργάνου του για την εφαρμογή του.
Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει αναλυτικό εγχειρίδιο διαδικασιών, δικαιούχοι δήμοι δύναται αντί αυτού, να υποβάλουν σε ηλεκτρονική μορφή συνοπτική περιγραφή των διαδικασιών που εφαρμόζονται για την υλοποίηση της πράξης
Η κάλυψη του κριτηρίου της διοικητικής ικανότητας δύναται να τεκμηριώνεται και με την ύπαρξη σε ισχύ πιστοποίησης με βάση εγκεκριμένα πρότυπα.
Α.ΙΙΙ. Εναλλακτικός τρόπος τεκμηρίωσης της διοικητικής ικανότητας, μέσω πιστοποίησης από τρίτους φορείς. Αυτό επιτυγχάνεται:
Είτε κατά το πρότυπο ΕΛΟΤ 1429:
«Διαχειριστική επάρκεια οργανισμών για την υλοποίηση έργων δημοσίου χαρακτήρα», για τις κατηγορίες δράσεων που αφορούν τον εκάστοτε οργανισμό, σύμφωνα με τους σχετικούς Οδηγούς Εφαρμογής:
ΕΛΟΤ 1431-1 «Οδηγός εφαρμογής του ΕΛΟΤ 1429 για οργανισμούς υλοποίησης δημοσίων τεχνικών έργων υποδομής»ü
ΕΛΟΤ 1431-2 «Οδηγός εφαρμογής του ΕΛΟΤ 1429 για οργανισμούς υλοποίησης δημοσίων συμβάσεων, προμηθειών και υπηρεσιών»ü
ΕΛΟΤ 1431-3 «Οδηγός εφαρμογής του ΕΛΟΤ 1429 για οργανισμούς υλοποίησης συγκεκριμένων δράσεων με ίδια μέσα»ü
Είτε κατά το πρότυπο ISO 9001
Β. Επιχειρησιακή ικανότητα
Η επιχειρησιακή ικανότητα του δικαιούχου συνδέεται με τη συγκεκριμένη προτεινόμενη πράξη.
Η επιχειρησιακή ικανότητα δύναται να αξιολογείται με βάση τα παρακάτω κριτήρια:
Β. Ι. Επάρκεια της ομάδας έργου που θα υλοποιήσει την πράξη
Η τεκμηρίωση της επάρκειας της προτεινόμενης, από το δικαιούχο δήμο, ομάδας έργου (ΟΕ), που θα υλοποιήσει την προτεινόμενη πράξη, περιλαμβάνει την ακόλουθη τεκμηρίωση:
Ø Τον Υπεύθυνο Έργου (ΥΕ) με ονοματεπώνυμο και ειδικότητα,
Ø Το λοιπό οργανωτικό σχήμα της ομάδας έργου, στο οποίο περιγράφονται τα στελέχη, (όχι υποχρεωτικά ονομαστικά), με τις ειδικότητές τους, την υπηρεσιακή μονάδα στην οποία ανήκουν, το ρόλο/αρμοδιότητες του καθένα, σε σχέση με την υλοποίηση της πράξης, τη σχέση εργασίας με το φορέα (περιλαμβάνονται και τα στελέχη που έχουν σύμβαση έργου με το φορέα για τη συγκεκριμένη πράξη).
Ø Τον τρόπο συνεργασίας/συντονισμού και λειτουργίας της ΟΕ, ιδίως όταν περιλαμβάνει στελέχη από υπηρεσιακές μονάδες που δεν υπάγονται ιεραρχικά στον υπεύθυνο έργου.
Ø Επιπρόσθετα και για τις περιπτώσεις τεχνικών υποέργων, ο φορέας θα πρέπει να υποβάλλει πίνακα με την προτεινόμενη ομάδα επίβλεψης
Β.ΙΙ. Εμπειρία του δικαιούχου στην υλοποίηση συναφών έργων.
Για την τεκμηρίωση της εμπειρίας του φορέα στην υλοποίηση συναφών πράξεων, ο δικαιούχος δήμος πρέπει να υποβάλλει:
• Πίνακα συναφών πράξεων με τις ακόλουθες πληροφορίες: τίτλο και κωδικό MIS/ενάριθμο ΠΔΕ για όλες τις συναφείς πράξεις (με ευρεία έννοια), που υλοποίησε ή υλοποιεί ο φορέας από συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα της περιόδου 2007 – 2013, με σύντομη περιγραφή του περιεχομένου και της πορείας υλοποίησης.
• Στον ίδιο πίνακα, θα περιλάβει και τυχόν έργα που έχει υλοποιήσει ο φορέας με προγραμματική σύμβαση ως δικαιούχος για λογαριασμό άλλων.
• Όταν ο δικαιούχος δεν έχει προηγούμενη εμπειρία στην εκτέλεση αντίστοιχων έργων, δύναται να τεκμηριώσει την εμπειρία αυτή με βάση την εμπειρία του υπευθύνου της ομάδας έργου, όπως προκύπτει από το βιογραφικό του.
• Αν δεν καλύπτεται η ελάχιστη αποδεκτή για θετική βαθμολογία υποχρέωση, ο δικαιούχος οφείλει να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα υποστήριξης προκειμένου να αξιολογηθεί θετικά.
Γ. Χρηματοοικονομική ικανότητα
Η χρηματοοικονομική ικανότητα των δήμων που υλοποιούν συγχρηματοδοτούμενες πράξεις κρίνεται ότι εξασφαλίζεται μέσω της «προ-χρηματοδότησης», που ισχύει για την υλοποίηση των πράξεων δημόσιου χαρακτήρα από το ΠΔΕ.
Η αξιολόγηση της χρηματοοικονομικής ικανότητας εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις πράξεων, η υλοποίηση των οποίων απαιτεί την καταβολή ίδιων πόρων από τον δικαιούχο.
Απαιτείται επομένως αξιολόγηση του εν λόγω κριτηρίου σε πολύ ειδικές περιπτώσεις, όταν προβλέπεται για την προτεινόμενη πράξη ίδια συμμετοχή στο χρηματοδοτικό σχήμα.
Τι γίνεται στην περίπτωση των μικρών ορεινών και νησιωτικών δήμων
Περίπτωση 1η.
Φορείς με μη συγκροτημένη τεχνική υπηρεσία, που προγραμματίζουν να υποβάλλουν πρόταση για πράξη με τεχνικό περιεχόμενο.
Δυνατότητες:
α. Μεταβίβαση της αρμοδιότητας του δικαιούχου σε άλλο φορέα, μέσω Προγραμματικής Σύμβασης.
β. Αξιοποίηση τεχνικής υπηρεσίας άλλου φορέα, με δικαιούχο τον αδύναμο φορέα, σύμφωνα με τη νομοθεσία.
Περίπτωση 2η
Φορείς με συγκροτημένη τεχνική υπηρεσία, αλλά με διαπιστωμένες αδυναμίες στην επιχειρησιακή ικανότητα
Στις περιπτώσεις αυτές, ο φορέας, στο πεδίο της τεκμηρίωσης της επάρκειας της ομάδας έργου που θα υλοποιήσει την προτεινόμενη πράξη, θα πρέπει να περιλάβει τη διάγνωση της ανάγκης (π.χ. επίβλεψη ηλεκτρομηχανολογικών εργασιών), καθώς και την πρόβλεψη με την οποία θα ικανοποιήσει την ανάγκη.
Οι εναλλακτικές δυνατότητες για την αντιμετώπιση του εν λόγω ζητήματος είναι:
Α. Η προσφυγή σε σύμβαση διαδημοτικής ή διαβαθμιδικής συνεργασίας, με την οποία δεν θα ανατεθεί από τον υποστηριζόμενο φορέα (π.χ. μικρό δήμο) η υποκατάσταση της τεχνικής υπηρεσίας, αλλά η υποστήριξή του με προσωπικό για την άσκηση της αρμοδιότητάς του. Με τον τρόπο αυτό, δύναται να διατεθούν στελέχη του φορέα, που αναλαμβάνει την υποστήριξη, για την κάλυψη για συγκεκριμένο έργο της ανάγκης που έχει διαγνωστεί.
Β. Η προσφυγή στην πρόσληψη εμπειρογνώμονα – τεχνικού συμβούλου ή στην ανάθεση παροχής υπηρεσιών με ένταξη σχετικού υποέργου στην πράξη,
Περίπτωση 3η
Φορείς με μη συγκροτημένη οικονομική (και ταμειακή υπηρεσία)
Σε όσες περιπτώσεις δεν υπάρχει οικονομική (και ταμειακή) υπηρεσία, δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή, κατά κανόνα, δεν υπάρχει ούτε τεχνική υπηρεσία, προτείνεται να αντιμετωπιστεί το θέμα σύμφωνα με τη διαδικασία της «υποκατάστασης» του κυρίου του έργου από άλλο διαχειριστικά ικανό φορέα, που θα ασκήσει το ρόλο δικαιούχου έναντι της Δ.Α.
Πηγές:
• ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 4314, «Α) Για τη διαχείριση, τον έλεγχο και την εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2014−2020, Β) Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2012/17 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2012 (ΕΕ L 156/16.6.2012) στο ελληνικό δίκαιο, τροποποίηση του ν. 3419/2005 (Α 297) και άλλες διατάξεις .» (ΦΕΚ 265/23-12-2014/Α)
• ΥΑ 81986/ΕΥΘΥ712 «Εθνικοί κανόνες επιλεξιμότητας δαπανών για τα προγράμματα του ΕΣΠΑ 2014 – 2020 − Έλεγχοι νομιμότητας δημοσίων συμβάσεων συγχρηματοδοτούμενων πράξεων ΕΣΠΑ 2014−2020 από Αρχές Διαχείρισης και Ενδιάμεσους Φορείς – Διαδικασία ενστάσεων επί των αποτελεσμάτων αξιολόγησης πράξεων» (ΦΕΚ 1822/24-8-2015/Β)
• ΟΔΗΓOΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΔΥΝΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΕΣΠΑ 2014-2020
Ράλλης Γκέκας
Δρ. Οικονομικών ΟΤΑ
[email protected]
- Δημοσιεύτηκε στην Κατηγορία ΕΣΠΑ
- 1
- 2